Yönetmen: Mike Cahill
Senaryo: Mike Cahill
Oyuncular: Michael Pitt, Astrid Bergès-Frisbey, Brit Marling, Steven Yeun
Ülke: Amerika
Yıl: 2014
Süre: 106 dakika
Puan:
@IMDbKapıyı açmadan bilemezsin ile solucanlar ışığı bilmiyorlarsa... Ve diğer bir sürü klişe...
Cahill'in senaristliğini ve yönetmenliğini yaptığı bu spiritüalist "ya varsa?" filmi, 2014 yılında izlediğim en başarısız yapımlardan birisi. Karakterleri iki boyutlu ve sabit fikirli, kişilikleri ise siyah ve beyaz kadar belirgin ve kati çizgilerle belirlenmiş.
Bir biliminsanı olan Ian (Pitt) bir partide sonradan adının Sofi (Berges-Frisbey) olduğunu öğreneceğimiz biriyle tanışır. Birbirine aşık olan ikili, taban tabana zıt karakterlere sahiptirler. Varoluş üzerine pek çok tartışmaya girseler de, argümanları "Tartışma 101" seviyesinden öteye geçemez. Trajik bir olaydan sonra hayatı altüst olan Ian'ı, bir hiç ummadığı keşif; hemen ardından da bir Hindistan seyahati beklemektedir.
Sonda söyleyeceğimi başta söyleyeyim, filme dair güzel tek şey Astrid Bergès-Frisbey, onun dışında her şey zorlama, tüm karakterler ve diyaloglar sırf kağıt üzerinde güzel göründükleri için varlar. Öyle ki ateist biliminsanımızın herhangi bir argümana karşı verdiği tek cevap "Ateistim ben." oluyor -bir burun kıvırmayla beraber. Sofi ise tamamıyla itici, saçma, gerçekten uzak -hatta gerçekle bağını yitirmiş-, çocuksu bir karakter. Gereksiz tartışmaları, neden yaptığını bilmediğimiz surat asmaları elbette ki Ian'ın laboratuvar asistanı aklı başında, araştırmacı, realist bir karaktere sahip olan Karen'e (Marling) kontrast oluştursunlar diye var.
Filmde bir kaç güzel sahne olsa da, film tümüyle vasatın altında kalıyor. Bunlara bir de kötü diyaloglar, kötü oyunculuk, "sahte" karakterler, özenti argümanlar ve tam olarak ne demek istediği belli olmayan bir son da eklenince; hayalkırıklığı kaçınılmaz son oluyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder