Yönetmen: Leonid Gayday
Senaryo: Mikhail A. Bulgakov, Vladlen Bakhnov, Leonid Gayday
Oyuncular: Yuriy Yakovlev, Leonid Kuravlyov, Aleksandr Demyanenko
Ülke: Rusya
Yıl: 1973
Süre: 93 dakika
Puan:
@IMDb - Senin gibi biri vardı, uçmak için kanatlar yapıyordu.
- Eee?
- Ne demek, eee? Barut fıçısına oturttum, havaya uçurdum.
Shurik (Demyanenko) üzerinde çalıştığı zaman makinesini en sonunda tamamlamıştır fakat henüz deneme fırsatı olmamıştır. İlk denemesinde, çalışmaları sırasında devamlı elektrik kesintisine sebep olduğu için kendisinden şikayetçi olan apartman yöneticisi Bunsha (Yakovlev) ve yan daireye hırsızlığa girmiş olan Miloslavsky'i (Kuravlyov) yanlışlıkla 16. yy Rusya'sına gönderir, oradan da Bunsha'ya tıpatıp benzeyen Rus Çarı Korkunç Ivan'ı (Yakovlev) getirir. Deney sırasında transistörler yandığı için yenilerini bulana kadar bu durumu değiştirecek hiçbir şey yapamayacaktır.
Dördüncü duvarın devamlı yıkılmasıyla ve anlık -ve sürekli- mimiklerle komedi yönünü çekmeye çalışıyor film. Çoğu sahne Benny Hill skeçleri gibi, müzik üzerine hızlandırılmış çekim. Elbette o dönemde bunlar henüz yeni yöntemler olabilir, fakat günümüz izleyicisi bu sahneleri "o kadar da" komik bulmayabilir. Yine de, kahkahalar attırmasa da gayet hoş bir seyirlik, özellikle parçalar harika.
Oyuncu performansları, özellikle Yakovlev ve Kuravlyov, çok başarılı. Yakovlev günümüzde acımasız bir Çar, geçmişte ise ne diyeceğini dahi kestiremeyen kılıbık bir apartman yöneticisi olarak iki farklı uçta da iyi bir iş çıkartmış. Film için aynı şeyi söylemek pek mümkün değil, kötü değil ancak daha iyi olabilirmiş. Devamlı olarak bir patlama noktasına geliyor fakat o patlamayı bir türlü gerçekleştiremiyor. Set ve kostümler de gayet iyiyken, sahneler bir akış içerisinde değil. Ufak tefek hatalar göze çarpıyor. Yönetmeni pek başarılı sayamayız o yüzden.
Tamamen absürt bir mizah ve hiciv üstüne dayalı filmde yer yer Yeşilçam havası almak da mümkün. 16. yy'de geçen sahnelerin belki de tamamını daha önce bizim filmlerimizde -benzer şekilde- gördük. Açıkçası Yeşilçam hayranı biri olarak bu durum beni pek rahatsız etmedi. Bunsha ve Ivan'ın durumlarına hemen uyum sağlaması ve insanların bunları olduğu gibi kabul etmesi mantıksız görünse de filmin içinde göze batan bir durum oluşturmuyor. Filmin temposu ve kısa süresi, tam da zayıf geldiği anlarda söylenen parçalar durumu iyi biçimde toparlıyor. Zaten filmin absürtlüğü de bu hızlı kabullenişten geliyor; birden güç sarhoşu olan Bunsha ve radyo düşkünü olan Ivan gibi.
Abartıldığı kadar olmasa da iyi bir film Ivan Vasilevich menyaet professiyu. Alternatif bir seyirlik aranırken bir şans verilmeyi kesinlikle hak ediyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder