31 Mayıs 2015

Bara no sôretsu - 1969 (Funeral Parade of Roses - Güllerin Cenaze Töreni)

KÜNYE
Yönetmen: Toshio Matsumoto
Senaryo: Toshio Matsumoto 
Oyuncular: Pîtâ, Osamu Ogasawara 
Ülke: Japonya
Yıl: 1969
Süre: 107 dakika 

Puan:    @IMDb

- Kızlardan mı hoşlanıyorsun?
- Hayır. Onlardan biri gibi davranmayı seviyorum
- Bundan nasıl hoşnut oluyorsun?
- Şu an çok mutluyum.

Eddie (Pîtâ), çalıştığı gay barda hem patronunun hem de müşterilerin gözdesi olan bir travestidir. Patronun ilgisi tamamen kendisine yönelince, kendi pozisyonunun risk altında olduğunu düşünen patronun sevgilisi ve barın bir diğer çalışan Leda (Ogasawara), Eddie'ye işleri zorlaştırmak için elinden gelen her şeyi yapacaktır.

60lar Japonyası'nda travestilerin, hippilerin, dışlanmışların ve sanatçıların hayatına, arka sokaklara bir bakış atıyoruz Bara no sôretsu aracılığıyla. Oyunculuk deneyimi olmayan eşcinsel ve travestilerin olmasıyla ilgi ve tepki toplamış, reklamını da "gerçek eşcinsellerle" diye yapmış bir yapım. Aynı zamanda Kubrick'in A Clockwork Orange'sine de büyük esin kaynağı olmuş.

Matsumoto harika planlar, açılar ve becerikli montaj yeteneğiyle tamamıyla görsel bir şölen sunmuş filmde. İleri geri gidişlerle hem merakı ayakta tutmuş, hem de zaten çarpıcı olan hikayeyi daha çarpıcı kılmış. Her adımda bir şey öğreniyoruz, ta ki son sahnede her şey birleşene kadar. Arada oyuncularla yapılan ropörtajlar ve filmin çekimine dair görüntüler belgeselvari bir hava da katmış; ancak filme olan ilgiyi öldürmemiş ya da izleyiciyi film dışında bir şey izliyormuş gibi hissettirmemiş. Aksine, oyuncularla empati kurarken, geçmişlerine dair şeyler de öğrenilen durumlar olmuş o anlar. Burada oyuncular hakkında da bir kaç şey söylemek lazım, amatör olmalarına rağmen -belki de kendilerini oynadıklarından- çok iyi bir iş çıkartmışlar.

Konumuz elbette Eddie ile patronunun aşkıyla sınırlı değil. Eddie'nin geçmişi ve gelecekte yaşanacak -en az geçmişi kadar- trajik olay, travestilerin günlük sıkıntıları, toplumun ancak kapalı kapılar arasında düşen maskeleri bu filmi unutulmaz kılan etkenler. Geri dönüşler ve zamanda atlamalarla sunulan hikaye, üzücü ama çokça vurucu bir sona sahip.

Dönem ve sinema hakkında pek çok şey öğrenebileceğimiz bir yapım var karşımızda. Her şey güle oynaya, üzüle durula ilerlerken o muhteşem final adeta bir tokat gibi iniyor izleyicinin suratına ve uzun süre akıllardan çıkmayacak bir filmin asla akıllardan çıkmayacak sonu olarak zihinlerde yer ediyor.


Hiç yorum yok:

Yorum Gönder