Yönetmen: Yann Demange
Senaryo: Gregory Burke
Oyuncular: Jack O'Connell, Paul Anderson, Sam Reid
Ülke: İngiltere
Yıl: 2014
Süre: 99 dakika
Puan:
@IMDbSana yalan söylemeyeceğim, çok fena acıyacak.
En baştan söylemek gerekir ki, eğer filmin geçtiği tarihe ve bölgeye dair bir bilginiz, orada yaşanan olaylar hakkında bir fikriniz yoksa; film biraz kafa karıştırıcı olabiliyor. Başlarda askerlere brifing verilirken siz de konuya kulak misafiri oluyorsunuz elbette, ama 10 saniye sonra neden bahsedildiğini kesinlikle unutacaksınız.
1971 yılında, Belfast'a destek olarak giden ekipte yer alan Gary Hook (O'Connell), çıkan isyanı bastırmaya çalışan birliği tarafından unutulur ve geride bırakılır. İsyancıların elinden canını zor kurtaran Hook, şahit olduğu bir başka olay yüzünden İngiliz gizli servisinin de hedefi haline gelir. Artık hiç bilmediği bu bölgede hem IRA'dan, hem de gizli servisten kaçmaz zorundadır.
Yüksek aksiyon ve biraz da yakın tarihe dair bilgi içeriği vaadeden bu kısa özete bakıp kanmayın, film yer yer heyecanı arttırıp izleyicinin adrenalin seviyesini yükseltse de, bu patlama anlarından sonra gelen süreyi kötü kullanıyor, hem konuyu hem de seyircinin ilgisini kaybediyor. Kahramanımız hakkında hiç bilgi verilmediği için -işin aslı adını bile neredeyse şans eseri öğreniyoruz. Filmin başında devamlı bir "Hook" geçiyor fakat tam olarak kime dendiği, o an için, muamma- başına ne geldiğini de pek önemsemiyoruz. Üstüne üstlük beceriksizliği, bilgisizliği, hatta düpedüz aptallığı -düşünün ki bir asker alayını bilmesin, bir insan katolik mi yoksa protestan mı olduğunu bilmesin- eklenince, siz de sadece bakıyorsunuz, izlemiyorsunuz bile. Tabi bu olaylar sadece kendi beceriksizliği yüzünden başına gelmiyor, teğmeni de (Reid) tüm beceriksizliğiyle olayların her an içinde. Her daim yapılmayacak şeyi yapıp, söylenmeyecek şeyi söylemek gibi enteresan özellikleri var.
Filmin anlatmak istediği şeylerle ilgi de problemleri var. Antimilitarist bir film mi, yoksa objektif yaklaşmaya çalışan bir kurmaca-tarih filmi mi karar verememiş yönetmen. Sonu ise en hafif tabirle yavan olarak tanımlanabilir.
Bazı yerlerde kamera işini beğendiğim bu filmde -özellikle patlama sonrası sahne, yönetmen sizi bir izleyici değil de kurban yerine koyuyor- bahsetmeye değer başka bir şey bulamadım. Ne oyunculuklar, ne de senaryo vasatı bulabiliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder