Yönetmen: Michael McGowan
Senaryo: Michael McGowan
Oyuncular: Joshua Jackson, Liane Balaban
Ülke: Kanada
Yıl: 2008
Süre: 94 dakika
Puan:
@IMDb- Fotoğraf çektin değil mi?
- Bir yaşama bedel.
Kanada'dan güzel görüntüler ve güzel şarkılar eşliğinde bir yol hikayesi? Siz olsaydınız ne yapardınız?
Ben (Jackson), 4. seviyede kanser olduğunu öğrenir; doktor en fazla 2 yıl ömür biçmiştir. Tedavi edilse dahi, hayatta kalma şansı %10'dur. Ne yapacağını bilemez halde muayenehaneden ayrılır. Evine ilerlerken motorsikletini satmak isteyen bir adamla karşılaşır. Yakında evlenecek olduğu nişanlısı Samantha (Balaban) motorsikletleri tehlikeli bulduğundan, Ben ne kadar istese de bir taneye sahip olamamıştır. Artık kaybedeceği bir şey yoktur; motorsikleti alır, şansa bıraktığı yön tayini sonucu batıya doğru yol almaya başlar.
Anlatıcısının, Ben'le karşılaşan diğer insanların hayatına dair verdiği detaylarla yine bir yol filmi olan Y tu mamá también ile benzerlikler gösteren sade bir yapımla karşı karşıyayız. McGowan doğal güzellikleri bizden hiç esirgememiş, biz de bir yandan Ben'in kendiyle hesaplaşmalarını izlerken, diğer yandan manzaranın tadını çıkartıyoruz. Bol bol fotoğraf çekmeyi de unutmuyoruz tabi.
Ben kendinden memnun değil. Yolda çekmeyen telefona değil onca siniri, bağırış çağırışı; kendine kızıyor aslında. Ezilen motorsikletine değil, yok olan ve pek yaşanmamış hayatına ağlıyor. Çünkü hem istemediği bir işe, hem de pek emin olmadığı bir evliliğe razı olmuş bir karakter. Hayattan beklentileri bu kadar çokken, nasıl olup da bu hale geldiğine inanamıyor bir türlü. Daha çok küçükken, önce hayal kurduğu için azarlanmış, sonra sesi ve müzik yeteneği konusunda tüm hevesi kırılmış bir ruh. Sonraları yazdığı romanı hiçbir yere kabul ettirememiş, ancak bir yerden "benzeri bir eser gönderen genç bir yazarı henüz editör olarak işe aldık" şeklinde olumluya daha yakın bir yanıt almış; sonucunda öğretmen olmuş bir insan. Tekrar deneme isteğinin olmasını bırakın, böyle bir seçeneği aklına dahi getirmeyen birisi olup çıkmış. Evlilik teklifini bile "etmemek için bir sebep kalmadığı için" eden biri. İstediği şeyleri istediğini unutmuş, sadece yaşayan biri. Nişanlısına göre hiçbir şeye inanmayan bir nihilist. Kendisi nihilist olduğuna bile tam olarak emin değil.
Bu geziye çıktığı için deliye dönen nişanlısına önce kendisine katılmasını söylüyor. Daha sonra nişanlısı bu teklifi kabul edince üzülüyor. Bu kadar üzüleceğini beklememişti elbet, o sadece yapılması gereken şeyin o olduğunu düşündüğü için davette bulunmuştu. Ancak hayatında ilk kez özgürlüğü tadan birisi olarak kendisini hasta olduğu o hayata bağlayan, o hayatı ona hatırlatacak birinin varlığının yanında olacağı düşüncesine katlanamıyor. Samantha geleceğini söylediği anda, Ben pişman oluyor. Anne babasının bile sesini duymaya tahammülü yok, sevmediğinden değil; şu an sadece hazır değil yalnız olmamaya.
One Week, izlenmeyi hakeden bir yapım. İzledikten sonra koşa koşa diğer insanlara anlatmayacaksınız. Hayatınızı değiştirmeyecek. Belki kendi hayatınıza bir göz atacaksınız, belki bir karar alacaksınız, o kadar. Ama merak edeceksiniz, "acaba ne kadar daha yaşadı Ben?" diye. Mutlu ayrılacaksınız ekranın başından.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder