Yönetmen: Lorene Scafaria
Senaryo: Lorene Scafaria
Oyuncular: Steve Carell, Keira Knightley
Ülke: Amerika
Yıl: 2012
Süre: 101 dakika
Puan:
@IMDbTanrım! Dünyanın sonuna bile 15 dakika geç kaldım.
Dünya'yı yok edecek büyüklükte bir meteorun Dünya'ya çarpmasına 3 hafta kalmıştır. Hayatından memnun olmayan Dodge'yi (Carell), karısı biraz da bu meteordan cesaret alarak terkeder. Görünen o ki, karısı Dodge ile olmaktan zaten memnun değildir. İnsanlar çıldırmış gibi davranmaktadırlar; isyanlar, yağmalar, cinayetler, intiharlar. Hayat sona ermek üzeredir fakat Dodge hala yalnızdır. Tam olarak ne aradığını bilmese de, ne aramadığını biliyordur; birilerini tanımak, hayat hikayelerini dinlemek, sanki önemsiyormuş gibi yapmak istemez. O sıra aynı binada kalan Penny (Knightley) ile tanışır. O da erkek arkadaşıyla biraz daha kalmak için İngiltere'deki ailesinin yanına gidebileceği son uçuşu da kaçırmıştır. Hayatları hakkına yapacakları bir şey olmayan ikilimiz, isyancıların kaldıkları binaya saldırmaları sonucu bir araç ile yola çıkarlar.
Meteoru yok etme planları alt üst olmuş insanların. Tüm önemli kişilerin bir uzay aracıyla kaçırıldığı söylentisi yayılmış fakat doğrulanamamış; ötesi, yalanlanmamış da. Haberciler yine de işlerini yapmaktalar, insanları yaz saati uygulamasına karşı uyarıyorlar, hava durumunu bildiriyorlar. Ha, bir de, bir kaç hafta içinde Dünya'yı yok edecek meteora karşı. Herkes çıldırmış durumda, Dodge hariç. Arkadaşları uyuşturucu, içki ve seks alemleri yaparken o başka bir şeyin derdinde. Tam olarak açıklayamadığı bir boşluk var içinde. O boşluğa henüz bir anlam veremeden bir de köpek sahibi oluyor. Adı, Sorry.
Penny var diğer yandan. 3 yıldır Dodge ile aynı binada ama hiç konuşmamışlar. Penny ailesinden gördüğü üzere romantik. Plak koleksiyonu olan -ve onları taparcasına seven- özgür bir ruh. Dodge'nin çoğu yönden tam tersi. Dodge ayaklarını yere sağlam basma derdindeyken, Penny hayata tam ortasından dalmaktan keyif alıyor. Bir de Dodge'nin yıllardır -yanlışlıkla- kendisine gönderilen mektuplarını biriktirmekten.
Bu kısmı biraz üşengeçlikle de alakalı tabi. Mektuplardan birinin Dodge'nin unutamadığı lise aşkından son bir "Dünya yok olmak üzere, birlikte olalım" çağrısı olduğundan habersiz olması ise başkasının özeline ne kadar saygı duyduğunun kanıtı. Aksi halde o mektubu Dodge'ye ulaştırır ve durumdan haberdar ederdi. Şimdi ise yapabileceği tek şey hayatını mahvettiğini düşündüğü Dodge'yi büyük aşkına kavuşturmak ve vicdanını temizlemek.
Yönetmen/senarist Scafaria'nın ilk filmi Seeking a Friend for the End of the World. Belki Dünya'nın sona ermesiyle alakalı bir film, belki de orta yaş bunalımına girmişken eşi tarafından terk edilen ve lisedeki aşkını unutamamış bir adamın, genç bir kadınla olan dostluğu ve kendini -kendilerini?- bulma çabasını Dünya'nın sonu metaforuyla sunan bir yapım. Yormayan, sıkmayan bir yol filmi; yol bir yere varmıyor ama. Bir yere varanlar Dodge ve Penny. Sorunlarını çözüyorlar -kendilerince-, birbirlerini ve kendilerini tanıyorlar. İyi zaman geçiriyorlar.
Ama siz ille de yolu soruyorsanız söyleyeyim; Dünya sona eriyor. Dolayısıyla yol da.
Carell iyi bir oyuncu. Aksini düşünenler bu filmi ve Dan in Real Life adlı filmi izlemek isteyebilirler. Anlaşması kolay, durgun, sempatik ve ne kadar uzun burunlu olursa olsun, kadınların gönlünü kapan adam rollerini iyi kotarıyor. Bu rolü kotarmak çok zor olmasa gerek tabi, ama iyi kotarmak ve "meh" arasındaki farkı da göz ardı edemeyiz.
Filme 2,5 yıldız vermemin sebebi sonu. Burada sonunu ele vermeyeceğim elbette ama bana kalırsa Dodge'nin tek başına müzik dinlediği sahne, kendi içinde mutlu sayılabilecek bir sondan daha iyi olurmuş. Sonu dışında beni rahatsız eden bir durum göremedim, özellikle hayatlarını olduğu gibi kabul edenler ve rutinlerine sıkı sıkıya devam edenler ile isyancılar arasındaki kontrast filme çok hoş bir doku katmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder